بحران بی‌صدا: چرا صرفه‌جویی آب شرب وظیفه‌ای عمومی است؟

در روزگاری نه‌چندان دور، باران به‌موقع می‌بارید، رودها جاری بودند و قنات‌ها، آرام اما مطمئن، رگ‌های زیرزمینی زمین را تغذیه می‌کردند. امروز اما، شرایط فرق کرده. زمین داغ‌تر، بارش‌ها بی‌نظم‌تر، و منابع آب زیرزمینی تهی‌تر از همیشه‌اند. آنچه زمانی پیش‌بینی بود، اکنون واقعیتی است انکارناپذیر: ایران، در میانه یکی از سخت‌ترین بحران‌های آبی تاریخ خود ایستاده است. در چنین شرایطی، طبیعی است که همه نگاه‌ها به بخش کشاورزی دوخته شود؛ جایی که نزدیک به ۹۰ درصد از منابع آبی مصرف می‌شود. اما نکته‌ای که اغلب در هیاهوی آمار گم می‌شود، تفاوت کیفی و هزینه‌ای آب مصرفی در بخش‌های مختلف است. تولید آب شرب – به‌دلیل فرآیندهای تصفیه، انتقال، و استانداردهای بهداشتی – به‌مراتب پرهزینه‌تر از آب مورد استفاده در کشاورزی است. بنابراین حتی اگر سهم مصرف خانگی کمتر باشد، کاهش آن همچنان یک ضرورت است، نه صرفاً یک توصیه.